"Aurretik in vitro egindako ikerketek egiaztatu zuten TECNALIAk garatutako biomaterialak zelula ama neuralak haztea eta bereiztea estimulatzen zuela"
Bizkarrezur-muineko lesioen etorkizuneko tratamenduetarako biomaterial aurreratua
“Biocompatible Adipose Extracellular Matrix and Reduced Graphene Oxide Nanocomposite for Tissue Engineering Applications” izena du TECNALIAko Biomaterialen taldeak "Materials Today Bio" aldizkari zientifikoan argitaratu duen azken ikerketa zientifikoak. Arlo horretako zenbait adituk hartu dute parte ikerketan: "Hau izan da gure lanaren ardatza: biomaterial berri bat garatu dugu, zelulak kendu zaizkion gantz-ehunaren matrizean oinarritua, ehunaren birsorkuntza gidatzeko eta errazteko aldi baterako aldamio gisa jarduten duena", azaldu du TECNALIAko Osasun ataleko Biomaterialen zuzendari Beatriz Olaldek.
Emaitzak esperantzagarriak dira. Aurretik in vitro egindako ikerketek egiaztatu zuten TECNALIAk garatutako biomaterialak zelula ama neuralak haztea eta bereiztea estimulatzen zuela. Ondoren, ezarpenari buruzko in vivoko azterlan honek biobateragarritasuna frogatu du arratoizko animalia-eredu batean ezarri ondoren.
Bizkarrezur-muineko lesioak tratatzeko urrats txiki bat
Bizkarrezur-muineko lesioa bereziki suntsitzailea den egoera neurologiko bat da, eta lesioa gertatzen den lekuaren azpitik funtzio motorra eta sentsoriala partzialki edo osorik galtzea dakar.
- Bizkarrezur-muineko lesioaren fisiopatologia konplexua da, eta lehen eta bigarren mailako lesioaren mekanismoak ditu tartean.
- Hasierako kalte mekanikoaren zuzeneko ondorio gisa, ehunaren osotasuna galtzeak bigarren mailako lesio-kate bat hasten du, odoljarioa, hantura, iskemia eta zelula neuronalen eta glialen heriotza, besteak beste.
- Bizkarrezur-muineko lesioaren ondorengo etapen ezaugarri gisa barrunbe kistikoak eta orbain gliala sortzea aipa daiteke; bi prozesu horiek berroneratzearen inhibitzaile indartsuak direnez, defizit neurologiko iraunkorra gerta daiteke.
Bizkarrezur-muinaren antolaketa konplexuaren eta bizkarrezur-muineko lesioaren izaeraren ondorioz, oraindik ez da estrategia terapeutiko arrakastatsurik lortu. Horregatik, gaur egungo ikerketa esperimentaleko ahalegin askoren helburua da bizkarrezur-muineko lesioaren hainbat alderdi indargabetzea, kaltetutako nerbioak birsortzea eta berriz konektatzea sustatuko duten funtzio anitzeko biomaterialak ezarriz, adibidez.
Inplante biobateragarriak
Testuinguru horretan, azterlan honen ardatza izan zen TECNALIAk garatutako biomaterialaren in vitro eta in vivoko segurtasuna baliozkotzea.
- In vitroko probei dagokienez, zitotoxikotasuna zelula-mota garrantzitsu askotan ebaluatu zen. In vivoko esperimentaziorako, laminektomia bat egin zen arratoiaren hamargarren orno torazikoan, eta, ondoren, biomateriala ezarri zen, bizkarrezur-muinarekin zuzeneko kontaktua zuela ziurtatuta.
- Ondoren, plasma aztertu zen, eta organo garrantzitsuen ebaluazio histopatologikoa egin zen, organoen toxikotasun sistemiko edo espezifiko oro baztertzeko. Analisi histologiko bat ere egin zen biomaterialaren eta ehun ostalariaren arteko interakzioa ikertzeko, zelula-infiltrazioa eta zuntz-kapsularatzea barne.
Ikerketaren ondorio nagusiak
Lesionatutako bizkarrezur-muina konpontzeko, fisiopatologia konplexu horren hainbat alderdiri heltzeko gai diren funtzio anitzeko biomaterialak erabili behar dira. Helburu horrekin, azterlan honetan TECNALIAk garatutako biomaterial berriaren segurtasuna eta biobateragarritasuna aztertu ziren.
Lehenik eta behin, in vitroko biobateragarritasuna frogatu du ikerketa-taldeak. Ezarri ondoren, ikusi zen biomateriala erabat integratzen zela ehun ostalarian, zuntz-kapsularatzerik gertatu gabe. Horrenbestez, lan horrek egiaztatu zuen biomateriala biobateragarria dela ezarri eta sei astera. Bizkarrezur-muineko lesioak tratatzeko duen potentzial terapeutikoari buruzko etorkizun handiko ikerketarekin jarraitzeko lehen urratsa izan da.
